அறமற்றதுறையில் சிண்டிகேட் - அவிநாசி சேவூர் அறம்வளர்த்தநாயகி சமேத வாலீஸ்வரர் ஆலயம்

உ

அவிநாசி சேவூர் அறம்வளர்த்தநாயகி சமேத வாலீஸ்வரர் ஆலயம்  

அறமற்றதுறையில்   சிண்டிகேட் 

                இந்துசமய அறநிலைய ஆட்சித்துறை என தாந்தோணித்தனமாக அழைத்துக்கொள்ளும், இந்துசமய அறக்கட்டளைகள் நிர்வாகத்துறையின் (HINDU RELIGIOUS CHARITABLE ENDOWMENTS  DEPARTMENT) மீதான பலவிதமான குற்றச்சாட்டுகள் மற்றும் அதுசார்ந்த வழக்குகள் கடந்த பத்துவருடங்களாக நடைபெற்று வருகிறது நாம் அனைவரும் அறிந்ததே.அறநிலையத்துறையின் பலவிதமான முறைகேடுகள் பலவிதமான சிண்டிகேட் (கூட்டு செயல்) மூலம் நடைபெறுகிறது. 

1. சாதாரண கோயில் சிலை திருட்டு -  (செயல் அலுவலர்-குருக்கள்- வாட்ச்மேன்-அறங்காவலர்-கட்சி அறங்காவலர்)

2. திருப்பணி  மூலம் திருட்டு - (ஆணையர்-செயல் அலுவலர்-அறங்காவலர்-உபயதாரர்-ஸ்தபதி) 

3. பலவித உண்டியல்கள் மூலம் கள்ள பணம் - (செயல் அலுவலர்-உள்ளூர் அரசியல் பிரமுகர்-அறங்காவலர்)

4. தரிசன டிக்கெட் மூலம் திருட்டு - (ஆணையர்-செயல் அலுவலர்-அரசியல் பிரமுகர்-அறங்காவலர்) 

5. கல்யாண டிக்கெட் மூலம் திருட்டு (ஆணையர்-செயல் அலுவலர்-உள்ளூர் அரசியல் பிரமுகர்கள்-அறங்காவலர்) 

6. பிரசாத கடை மூலம் திருட்டு (செயல் அலுவலர்-உள்ளூர் வியாபாரிகள்-அரசியல் பிரமுகர்கள்)

7. பரிகார கடைகள் மூலம்  திருட்டு - (ஆணையர் -செயல் அலுவலர் - பரிகார வியாபாரிகள் )

8. பரிகார ஸ்தலம் மூலம் திருட்டு - (ஆணையர் - செயல் அலுவலர் - வரலாறு ஆசிரியர் - குருக்கள்)

9. நகைகள் கொள்ளை - (ஆணையர் - தணிக்கையாளர் -அறங்காவலர் -அரசியல் பிரமுகர்-செயல் அலுவலர்-கருவூல மெய்காவலர்)

10. கோயில் நிலம் விற்பனை மூலம் கொள்ளை - (அரசு ஆட்சியர் - தாசில்தார் - செயல் அலுவலர் - ஆணையர்)

11. கோயில் நில வாடகை கொள்ளை - (ஆணையர் - தணிக்கையாளர் - செயல் அலுவலர் -குத்தகைதாரர்)

12. கோயில் தணிக்கை மூலம் கொள்ளை - (அரசு - ஆணையர் - தணிக்கையாளர் - அரசியல்வாதிகள்) 

                           இப்படி அறமற்ற துறையின் சிண்டிகேட் நூதனமான கொள்ளைகளை அடுக்கிக்கொண்டே போகலாம். இதனை சாதாரண மக்களுக்கோ, ஏன்  நீதிபதிகளோ புரிந்துகொள்வது கடினமானது. 

             இப்படிப்பட்ட கொள்ளைகளில் நமது சேவூர் வாலீஸ்வரர் கோயிலில் நடக்கும் கொள்ளை மற்றும் அராஜகம், கொள்ளையை சிண்டிகேட்டை உடைக்க முற்படுகையில் பொங்கும் அறமற்ற துறை அதிகாரிகள் அவர்கள் மிரட்டல்கள் போன்றவற்றை இங்கு விவரிக்கிறோம்.

வாலீஸ்வரர் கோயில், சேவூர், அவிநாசி 

              கொங்கேழு சிவஸ்தலங்களுள் அவிநாசி மிகவும் புகழ் பெற்ற ஸ்தலமாகும். அவிநாசிக்கு வடக்கே 12 கிலோமீட்டர் தொலைவில் இருக்கும் செம்பியங்கிழானடி நல்லூர் என்ற சேவூர் என்ற ரிஷபகிரி மிகவும் பிரசித்தி பெற்ற  தேவார  வைப்பு ஸ்தலமாகும். ஒருமுறை மதுரை உமையொருபாகனார் சொக்கநாதப்பெருமானும் மீனாக்ஷியும்  ஆகாயமார்க்கமாக இவ்வழியே செல்கையில், சிங்கமொன்று ரிஷபத்தின் மீது ஏறி விளையாடிக்கொண்டிருந்தது. இக்காட்சியை கண்ட உமாதேவியார் அவ்விடத்தில் அளப்பரிய திவ்யத்துவம் இருப்பதாக எண்ணி அவ்விடத்தில் குடிகொண்டார். சேய் ஆன ரிஷபம் மேல் சிங்கம் விளையாடியதால் சேவூர் என்றும் மாட்டூர் என்றும் ரிஷபகிரி என்றும் வழங்கப்படுகிறது. பின்பு வாலி பூஜை செய்தததால் வாலீஸ்வரர் என்றும், காபாலிகர்கள்  இவ்விடத்தில் பெருமானுக்கு பூஜை செய்து வந்ததால் கபாலீஸ்வரர் என்ற பெயருடனும் அழைக்கப்படுகிறது என்ற தகவலை COL .மெக்கென்சி யின்  சேகரித்த ரிஷபகிரி மான்மியம் தெரிவிக்கிறது. 

                            இக்கோயிலானது கொங்கு சோழன் வீர சோழனின் 11 ஆம் நூற்றாண்டு காலத்தில் கட்டப்பட்டதாகும். தஞ்சை சோழர் ராஜராஜ சோழனின் பாட்டியான செம்பியன்மாதேவி பிறந்த ஊர் மற்றும் சமாதி அடைந்த ஊராகும். இக்கோயிலில் மார்கழி மாதம் திருவாதிரை அன்று செம்பியன்மாதேவி உற்சவர் முன்பு இன்றும் திருக்கல்யாண வைபவம் நடந்துவருகிறது. இன்றும் செம்பியன்மாதேவி உறவின் முறையாருக்கு இத்திருக்கல்யாண வைபவத்தில் பரிவட்டம் கட்டப்படும் நிகழ்ச்சி பரம்பரையாக நடந்துவருகிறது. இது பெரும் வரலாற்று சிறப்பாகும். 

பரம்பரை ஸ்தாணீ கம் 

                     வாலீஸ்வரர் கோயிலில் 2005 ஆண்டு வரை அவருக்கு தெரிந்து நான்கு தலைமுறைகளாக பரம்பரை ஸ்தாணீ கராக  கௌசிக கோத்திரத்து குருக்கள் இருந்து வந்தார். இவர் இக்கோயில் குருத்துவமுடைய வலையபாளைய ஆதீனத்து பங்காளிகள் ஆவார். 

பரம்பரை அறங்காவலர் 

                     இக்கோயிலுக்கு பரம்பரை அறங்காவலராக கைக்கோல  முதலி குடும்பம்  ஒரு தலைமுறைக்கு வரை இருந்துள்ளார். ஒருசமயம் இக்கோயில் தேர் தீப்பிடித்து எரிந்ததால் பரம்பரை அறங்காவலர் சித்தம் கலங்கி மனநோய்வாய்ப்பட்டு பரம்பரை அறங்காவலர் பொறுப்பை தற்போது கோயிலில் மேற்பார்வை செய்துவரும் திரு.தேவராஜ் (சிண்டிகேட்டில் இருப்பவர்) என்பவரின் தந்தைக்கு பொறுப்பை தற்காலிகமாக கொடுத்துவிட்டார். 

இந்துசமய அறநிலையத்துறை செய்ல்  அலுவலரின் சிண்டிகேட்

                       இக்கோயில் தினப்படி பூஜைக்காக ரூ.750/பிரதி தினம் அரசு உதவி பெரும் கோயில். இக்கோயிலுக்கு 90 சென்ட் வயல் அழுக்குளி  கிராமத்தில் உள்ளது. அங்கிருந்து வரும் நெல்லை கொண்டு பெருமானுக்கு நித்ய பூஜைகள் நடைபெற்று வந்தது. தற்போது அறநிலையத்துறையால் இக்கோயிலில்  கட்சி சார்பாக உள்ள அறங்காவலர்கள் நிர்ணயிக்கப்பட்டு நிர்வகிக்கப்படுகிறது. கடந்தமுறை 2010 வரை அறங்காவலர் குழு இருந்தது. கடந்த எட்டுவருடங்களாக செயல் அலுவலர் மற்றும் இக்கோயிலுக்கு பரம்பரை அறங்காவலரால் விடப்பட்ட திரு.தேவராஜ, திரு.சண்முகசுந்தரம், திரு.நடராஜ கவுண்டர் ஆகியோர் செயல் அலுவலருடன் சிண்டிகேட்டாக செயல்பட்டு கோயிலை நிர்வகித்து வருகின்றனர். தற்போது இரண்டரை ஆண்டுகளாக திரு.சந்திரமோகன் ( 9944101104 ) என்பவர் செயல் அலுவலராக தற்போதைய வாலீஸ்வரர் சிண்டிகேட்டில் உள்ளார். இவர் அருகில் உள்ள மொண்டிபாளையம் பெருமாள் கோயில், அன்னூர் மண்ணீஸ்வரர் கோயில், குமரன்குன்று கல்யாண சுப்பிரமணியர் கோயில் ஆகிய பல கோயில்களுக்கும் செயல் அலுவலராக உள்ளார். திருப்பூர் மாவட்டத்தில் இக்கோயில் அமைந்துள்ளதால் திருப்பூர் மாவட்ட உதவி இயக்குனர் மேற்பார்வையில் இக்கோயில் வருகிறது. தற்போது திருமதி.ஹர்ஷினி ( 9524244923 ) என்பவர் உதவி ஆணையராக உள்ளார். 

 செயல் அலுவலர் திரு.சந்திரமோகன் 

பரம்பரை ஸ்தாணீ கர் மாற்றம் 2005

               நான்கு தலைமுறையாக ஸ்தானீகம் பார்த்து வந்த கௌசிக  கோத்திரத்து குருக்களுக்கு   வாரிசு இல்லாததால் பரம்பரை ஸ்தாணீ கத்திற்கு குருக்கள் இல்லாமல் போய்  பழனி கோயிலில்  ஸ்தாணீக  செய்துவந்த நடராஜ குருக்கள் என்பவரை 2005 ஆன் ஆண்டு  அப்போதைய செயல்  அலுவலர் பொது மக்கள் அனுமதியுடன் நியமித்தார்.

ஸ்தாணீ கர் மாற்றம் 2017 

                         2017 ஆம் ஆண்டு நடராஜ குருக்கள் மீது மது அருந்தி பூஜை செய்கிறார் என்ற தகவல் செயல் அலுவலருக்கு ஊர் பொது மக்கள் தெரிவித்தனர். பலமுறை கண்டித்தும் அவர் தனது பழக்கத்தை மாற்றாமையால் அவரை கோயில் பூஜையிலிருந்து விளக்கி வைக்க செயல் அலுவலர் முடிவு செய்தார். நடராஜ குருக்களுக்கு சிண்டிகேட்டில் உள்ள தேவராஜ் & co  மூலம் நடராஜ குருக்களுக்கு மாதம் 10,000 ரூபாய் மற்றும் வீட்டு வாடகை 2,000 ரூபாய் என மாத சம்பளம் பெற்று வந்துள்ளார். இந்துசமய துறை அவருக்கு சம்பளம் கொடுக்கவில்லை என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. 

ஆகம விதிமீறல் - கிராம மக்கள் கொதிப்பு 

              இந்நிலையில் சிவாலய வழக்கப்படி புதிய குருக்களை நியமிக்க செயல் அலுவலர், தன சிண்டிகேட்டை பயன்படுத்தி தாளக்கரை பெருமாள் கோயிலில் அங்குள்ள அர்ச்சகர்களும் அசிஸ்டண்டாக இருந்த திரு.ஆதிசேஷன் என்ற வைணவரை வாலீஸ்வரர் கோயிலின் அர்ச்சகராக நியமித்தார். சிவாலய ஸ்தாணீகம் என்பது குருக்கள் என்னும் சிவாச்சாரியார்களை கொண்டு நேம நிஷ்டையுடன் செய்யவேண்டிய ஆத்மார்த்த பணியாகும். ஆனால், கயவர்கள் துறை குருக்களை வெறும் அர்ச்சகர் என்றே  அழைப்பதை வாடிக்கையாக கொண்டுள்ளனர். செயல்  அலுவலரின் சிண்டிகேட்டான  திரு.ஆதிசேஷன் பெருமானுக்கு பூஜை செய்து விபூதி தட்டினை கீழே  வைத்து விடுவார். விபூதியை அள்ளித்தரமாட்டார். இதனால் சேவூர்  பக்தர்கள் வருந்தினர். அதோடு நான் செயல் அலுவலரின் அர்ச்சகர் மக்கள் சொல்வதையெல்லாம் கேட்கமுடியாது என்று முரண்டு பிடித்துள்ளார். ஆகம விதிகளை மீறி சிவாச்சாரியாரை  நியமிக்காமல் ஆறு மாத காலம் ஆதிசேஷன் என்பவரை நியமித்ததை சில பக்தர்கள் எதிர்க்க  ஆரம்பித்தனர்.

உதவி ஆணையர், செயல் அலுவலர் உள்ளூர் பிரமுகர் சிண்டிகேட் 

                    இந்நிலையில், இக்கோயிலுக்கு 7 வருடங்கலாக அறங்காவலர் குழு  இல்லாத நிலையில், 7 வருடங்களாக சம்பளம் கொடுத்துவரும் திரு.தேவராஜ் & co  மற்றும் செயல் அலுவலர் முத்த உதவி ஆணையர் வரை ஒரு சிண்டிகேட் அமைத்து வைத்துக்கொண்டு கோயிலை தங்கள் பிடிக்குள் கொண்டுவந்ததுடன், கோயிலுக்குள் சட்டவிரோதனமான திருமணம் மற்றும் வசூல், சட்டவிரோதமான சந்தைக்கடை உள்  ஏலம் என நடத்தி கொள்ளையடித்து வந்தனர். இந்த பணம் காய்ச்சி வழிமுறைக்கு ஆதரவாக (உடந்தையாக) கோயில் அர்ச்சகர் இருக்கும் வகையில் இந்த ஆகம விதி மீறல் நியமனம் நடைபெற்றது பின்புதான் பொது மக்களுக்கு தெரிய வந்தது. 

                 மேற்குறிப்பிட்ட செம்பியன்மாதேவி உறவின்முறையார் திரு.சிவப்பிரகாஷ்  கோயிலில் ஆகமவிதிமுறை மீறலை கண்டித்து உதவி ஆணையர் திருமதி.ஹாசினிக்கு மனு அளித்தார். ஆனால், எந்த பதிலும் வரவில்லை. பின்பு சிவப்பிரகாச ஆவார்கள் உதவி ஆணையர்  இது பற்றி காசினி அவர்களிடம் வினவ, அவர்களோ "எதுக்கு இப்படி பெட்டிஷன் போட்டு ஒரு அலுவலரின் வேலைக்கு உலை வைக்கிறீங்க ?" என்று கூறி இருக்கிறார். கோயிலின் புனிதத்தன்மை ஆகமம் எல்லாம் இரண்டாம் பட்சம்தான் போல. இவர்களுக்கு நல்ல வசூல் மட்டுமே முக்கியம் என்பது உதவி ஆணையர் பேச்சில்  தெரிகிறது. உதவி ஆணையர் அப்போதே திரு.சிவப்பிரகாஷ்  அவர்கள் முன்பு செயல் அலுவலருக்கு போன் செய்து சிவாச்சாரியாரை நியமிக்க வேண்டியுள்ளார். அதற்கு, செயல் அலுவலர் சிவாச்சாரியார்கள் யாரும் கிடைக்கவில்லை என்று பதிலளித்துள்ளார். அதன் பின்பு சிவப்பிரகாஷ்  அவர்கள் சிவாச்சார்யார்களை நாங்கள் தேர்ந்தெடுத்து உங்களிடம் அனுப்புகிறோம் என்று கூறிவிட்டு வந்துவிட்டார்.

புதிய ஸ்தாணீ க  குருக்கள் தேடல்

                      அதன் பின்பு செயல் அலுவலரோ, உதவி ஆணையரோ ஆதிசேஷனை அகற்றவும் குருக்களை நியமிக்கவும் மெத்தனம் காட்டி வந்தனர். இந்நிலையில் சிவப்பிரகாஷ் அவர்கள் உள்ளூர் மக்கள் சிலருடன் கலந்தாலோசித்து கோபிச்செட்டிபாளையத்தை சேர்ந்த கௌஸிக கோத்திரத்து  அரவிந்த் (எ ) சிவாசல குருக்கள் மற்றும் திருமுருகன்பூண்டியை சேர்ந்த பாடசாலைகளில் முறைப்படி தேர்ச்சி பெற்ற  இளம் குருக்கள் இருவரை செயல் அலுவலரை சந்திருக்கும்படி அனுப்பியுள்ளார். அவர்களை செயல் அலுவலர் தனது உள்ளூர் சிண்டிகேட்டுகளான தேவராஜ்  & co வை வைத்துக்கொண்டு நேர்க்காணல் செய்துள்ளார். நேர்காணலில் குருக்களிடம் நீ சிலையை திருடிக்கொண்டு போய்  விட்டால் என்ன செய்வது, உன்னை எப்படி நம்புவது போன்ற கேள்விகளுக்கு பதில் கேட்டுள்ளார். மேலும், குருக்கள் கேட்ட 15000 ரூ./மாதம் எல்லாம் தரமுடியாது என்று கூறி  அனுப்ப்பிவைத்துள்ளார். இது போன்று மொத்தம் 7 குருக்களை திரும்ப அனுப்பிய சிண்டிகேட் ஆதிசேஷனை தக்கவைக்க பிரம்மபிராயத்தனம்  செய்தனர்.

தொடர்ந்த ஆகம விதி மீறல் 

                             இதை தொடர்ந்து திரு.சிவப்பிரகாஷ் அவர்கள் செயல் அலுவலரின் சிண்டிகேட்களை  புறக்கணித்து திரு.குழந்தை வேலு   குருக்கள் என்பவரின் சேவூர் கோயில் குருக்கள் பனி காலியிடத்திற்கு விண்ணப்பிப்பதாக கடிதம் மற்றும் பயோ டேட்டாவை செயல் அலுவலருக்கு பதிவு தபாலில் அனுப்பி கோரிக்கை விடுக்க வைத்தார். மேலும், உதவி ஆணையருக்கு இத்தகவலை கூறியுள்ளார். திகைத்து போன செயல் அலுவலர் சிண்டிகேட் வேறு வழியில்லாமல் திரு.குழந்தை வேலு குருக்களை நேர்காணல் செய்தது. அதில் குழந்தை வேலு குருக்கள் தனக்கு சம்பளம் வேண்டாம் எனவும், வெளியில்   உள்ள பூஜை, புண்யார்ச்சனைகள் வைத்து தான் பிழைத்து கொள்வதாகவும் கூறியுள்ளார். இதனால், மேலும் திகைத்து போன சிண்டிகேட் ஆதிசேஷனை காப்பாற்ற குருக்களை  விஷயத்தை அப்படியே கிடப்பில் போட்டது.        

சேவூர் மக்கள் மகாசிவராத்திரியன்று போராட்டம் 

                   இதற்கிடையில் 2018 கடந்த மஹாசிவராத்தியன்று காலை முதல் சேவூர் மக்கள் தகுதியுள்ள குருக்கள் இருந்து விண்ணப்பித்தும் நேர்காணல் செய்தும் ஏன் இன்னும்  அவரை நியமிக்கவில்லை என்று செயல் அலுவலரை  கேள்விகேட்டனர். சிவப்பிரகாஷ் அவர்கள் இந்த கேள்வியை தொடர்ந்து செயல் அலுவலரிடம் கேட்டு வந்துள்ளார். இந்நிலையில், சிவராத்திரியன்று மாலை இதற்கு ஒரு முடிவு வரவேண்டுமென்று நினைத்து கோயிலின் வெளி சுற்றுச்சுவர் கதவினை பூட்டி மக்களுடன் அறவழி போராட்டத்தில் ஈடுபட்டார். திகைத்து போன ஆதிசேஷன் செயல் அலுவலருக்கு போன் செய்ய செயல் அலுவலர் அங்குள்ள காவல் நிலையத்தை தொடர்புகொண்டு அவர்களையும் தனது சிண்டிகேட்டில் கொண்டு வந்து, ஆதிசேஷன் மூலம் திரு. சிவபிரகாசின் மீது தண்னி தாக்க வந்ததாக புகார் கொடுக்க வைத்தார். காவல் துறையும் சிவப்பிரகாசை கைது செய்து FIR  பதிந்தது. எனினும், பொது மக்கள் இதனை விடாமல் உதவி ஆணையருக்கு தெரிவித்து கடிந்துகொள்ள வேறு வழியில்லாமல் இரவு எட்டு மணிக்கு மேல் குழந்தை வேலு  குருக்களை வாலீஸ்வரர் கோயிலில் மஹாசிவஅத்திரி பூஜையை செய்ய பணித்தனர். 

  காவல்துறை அராஜகம் சிறைவாசம்

                       காவல்துறை சிவப்பிரகாஷ் அவர்களின் மீது சிண்டிகேட்டின் உதவியுடன் பொய்யான புகாரை அளித்து அவரை இரண்டு நாட்கள் சிறையில் வைத்து சித்ரவதை செய்தனர். இரண்டு நாட்களுக்கு பின்பு ஜாமீனில் வெளியேவிட்டனர்.

செயல் அலுவலர் சிண்டிகேட்டை உடைத்தல் 

             சிறையில் இருந்து வெளியே வந்த சிவப்பிரகாஷ்  இனி இந்த 7 வருட சிண்டிகேட்டை உடைக்க எண்ணி இதுநாளும்  நடந்துவரும் முறைகேட்டினை வெளியே கொண்டுவர எண்ணினார்.

 போலி கல்யாண ரசீது மூலம் வசூல்

              முதல் கட்டமாக தேவராஜ் & co , கடந்த 7 வருடங்களாக செயல் அலுவலருக்கு தெரியாமல் கோயிலில் நடைபெறும் திருமணங்களுக்கு போலி கல்யாண ரசீதுகளை அடித்து மக்களிடம் 2500 ரூ./கல்யாணத்திற்கு வசூல் செய்தது ஒரு பக்தர் மூலம் தெரிய வந்தது. அப்படியானால், வருடத்திற்கு 100 திருமணங்களுக்கு மேல் நடைபெறும் இக்கோயிலில் ரூ.2500 வீதம் ரூ.20 லட்சத்திற்கு மேல் செயல் அலுவலர் ஆசியுடன் ஒட்டுமொத்தமாக சிண்டிகேட் வசூல் செய்ததை பொது மக்களுக்கு அம்பலப்படுத்தினார். இதைக்கண்டு திகைத்துப்போன செயல் அலுவலர் முறையான ரசீது முறையை கொண்டு வந்தார். இதில் செயல் அலுவலர் சிவப்பிரகாஷ்  மற்றும் குருக்கள் மீது வன்மம் கொண்டு குருக்களை கோயிலை  விட்டு விரட்டிவிடுவேன் என்று மிரட்டினார். 

செயல் அலுவலர் அல்லாத போலி ரசீது வசூல்

ஊராட்சி ஏலம்  மூலம் கொள்ளை 

            அதோடு சேவூர் ஊராட்சியில் சந்தைக்கடை குத்தகைக்கு  விட ஏலம் நடத்தி BDO  அலுவலகத்தில் ரூ.50,000 க்கு தேவாஜ் & CO ஏலம் எடுத்து அதனை ரூ.3 லட்சத்திற்கு விற்று ரூ.2.5 லட்சம் அதிகம் பெற்று அதனை கோயில் குருக்கள் சம்பளம் கொடுப்பதாக மக்களிடம் கூறி வந்தனர். இந்நிலையில் கோயில் குருக்களுக்கு ரூ.1.5 லட்சம் போனாலும், மீதமுள்ள 1 லட்சமும், கல்யாண போலி ரசீது கணக்கு பணமும் எங்குள்ளது என்று கேட்க திகைத்துப்போனது  சிண்டிகேட்.

கோயில் நிலத்து நெல் அபேஸ் 

            இந்நிலையில் அழுக்குளி எனும் ஊரில் உள்ள 90 சென்ட் நிலத்திலிருந்து நெல் குத்தகையும் கோயிலுக்கு வருவதில்லை செயல் அலுவலர் வசூலிப்பதில்லையா அல்லது வேறெங்காவது போகிறதா என்றும் தெரியவில்லை.

கிடுக்குபிடியில் செயல் அலுவலர் சிண்டிகேட்

           இத்தனை புகார்களுக்கு இடையில் சிக்கிய உதவி ஆணையர்-செயல் அலுவலர் - உள்ளூர் பிரமுகர்கள் ஆன இந்த சிண்டிகேட் கதிகலங்கி போனது. ஆனாலும், சிவப்பிரகாஷையும், சம்பளமில்லாமல் வேலை செய்யும் கோயில் குருக்களையும் பழிவாங்க வேண்டும்  அதன் வட்டாரங்களில் கூறிவந்தது.

சமாதானம் பேசுதல் 

       இதற்கிடையில் சந்தைக்கடை ஏலம்  வந்த போது  சிவப்பிரகாசை அழைத்து சமாதானம் பேசினர் தேவராஜ்  & co . இந்த ஒரு தடவை கண்டுகொள்ள வேண்டாம் என கூறினார். அதிக குத்தகைக்கு எடுக்கும் நபர்கள் சந்தைக்கு வரும் விவசாயிகளிடம் நடைமுறைக்கும் மேல் 4 மடங்கு சுங்க கட்டணம் வசூல் செய்து குடியானவன் வயிறில் என் அடிக்கிறீங்க  என்று கேட்டுவிட்டு வந்துவிட்டார்.

பொதுமக்கள் சார்பாக அறக்கட்டளை 

             சிவப்பிரகாஷ்  அவர்கள்  பத்து  ஹிந்து ஜாதிகளை மக்களை ஒன்று திரட்டி 17 பேர் கொண்ட ஒரு அறக்கட்டளையை கோயில் நலனுக்காக பதிவு செய்தார். அதன் மூலம் தினப்படி 3 கால பூஜைக்கான ஜாமங்களை அளித்து வந்தனர். அறக்கட்டளையை பதிவுசெய்த போது செயல் அலுவலர் காவல்துறையிடம் அனுமதியின்றி அறக்கட்டளை பதிவு செய்வதாக புகார் அளிக்க, சப்-இன்ஸ்பெக்ட்டரும் சிவப்பிரகாசை அழைத்து மிரட்டியுள்ளார்.  அதற்கு சிவப்பிரகாஷ் சட்டப்படி அறக்கட்டளையை பதிவு செய்து தந்த பதிவாளரை கேளுங்கள் என்று கூறியதும்  அமைதியானார்.

அறக்கட்டளை மூலமாக பூஜைக்கு பொருள் வழங்க அனுமதி மறுப்பு  

புதிய ஸ்தாணீ க குருக்களுக்கு எதிரான மிரட்டல் 

               கடந்த 9 மாதங்களில் திரு.குழந்தை வேலு குருக்களுக்கு செயல் அலுவலர் பல முறை பல காரணங்களை காட்டி மிரட்டியுள்ளார்.

மிரட்டல் 1 - ஆற்றாமை மிரட்டல் 

                  புதிதாக குழந்தை வேலு குருக்கள் கோயிலில் வழியில்லாமல் பணியில் சேர்த்ததற்காக பொறுக்க முடியாத நிலையில் நான் உன்னை ஒரு வாரத்தில் தூக்குவேன் என்று மிரட்டியுள்ளார்.

மிரட்டல் 2 - அனுமதியின்றி ஹோமம் மிரட்டல் 

                     பொது  மக்கள் சார்பாக ஆரம்பிக்கப்பட்ட அறக்கட்டளை மூலம் ருத்ர ஹோமம் செய்வதற்கு தன்னிடம் அனுமதி கேட்காமல் நீர் எப்படி இதற்கு ஒத்துக்கொள்ளலாம் என்று மிரட்டியுள்ளார். ருத்ரஹோமம் முடிந்ததும் உதவி ஆணையர் ஹர்ஷினியும் குருக்களை ஒரு சந்திப்பில் கோயிலில் உங்களை கோயிலை விட்டு தூக்குவோம் என மிரட்டி சென்றுள்ளனர். அவிநாசியை சேர்ந்த அ .தி.மு .க.  ஒன்றிய செயலாளர் குருக்களை நீக்கும்படி உதவி ஆணையரிடம் கேட்க, திருப்பூர் முன்னாள் நகரமன்ற செயலாளர் மூலமாக உதவி ஆணையரை போனில் கண்டிக்க, குருக்களை நீக்கும் திட்டம் கைவிடப்பட்டது.

மிரட்டல் 3 - குருக்கள் மேல் பாலியல் குற்றச்சாட்டு 

                      இந்நிலையில் குருக்களுக்கு தவறான தொடர்பு இருப்பதாக தேவராஜ் & co , உதவி ஆணையருக்கு மனு அனுப்பியது. இதன் பேரில் குருக்களை செயல் அலுவலருடன் சேர்ந்து மிரட்ட மக்கள் தலையிட்டு அவர்மீதான குற்றச்சாட்டினை நிரூபிக்க கேட்க உடைந்து போன  சிண்டிகேட் ஜகா வாங்கியது.

மிரட்டல் 4 - பக்தர்கள் 6 கால பூஜை செய்ய குருக்கள் சம்மதித்ததற்கு 

                       சேவூர் மக்கள் மற்றும் பக்தர்களின் வேண்டுகோளுக்கு ஏற்ப கோயிலில் ஆறு கால பூஜை செய்ய குருக்கள் உப்புத்தன்மை கொடுத்ததிற்காக, தன்னை கேட்காமல் நீ எவ்வாறு செய்யாலாம் என ஒருமையில் செயல் அலுவலர் திட்டி, ஒரு வாரத்தில் கோயிலை விட்டு தூங்குவதாக சவாலிட்டுள்ளார்.

மிரட்டல் 5 - உடலுபாதையால் குருக்கள் கோயிலுக்கு வர இ யலாமைக்கு 

                                 குருக்களுக்கு அல்சர் காரணமாக மருத்துவமனைக்கு சென்று வைத்தியயம் பார்க்கும் போது தன்னிடம் அனுமதி கேட்கவில்லை என்று கூறி உன்னை ஒருவாரத்தில் தூக்குவேன் என்று மிரட்டியுள்ளார்.

மீண்டும் செயல் அலுவலர் சிண்டிகேட் 

                       இத்தனை மிரட்டல்களுக்கு பிறகு எந்த அறிவிக்கையும் அறிவிக்கையும் செய்யாமல் கடந்த 24-11-18 அன்று மாலை குழந்தைவேல் குருக்களிடம் சாவியை பிடுங்கி புதிதாக காசிவிஸ்வநாதன் என்ற வைதீக யாரை மீண்டும் ஆகம விதி மீறலுடன்  நியமித்துள்ளார் செயல் அலுவலர். நேற்று காலை கோயிலுக்கு வந்த புதிய அர்ச்சகரிடம்  (குருக்கள் அல்லாத) மது வாடை மற்றும் போதையை கண்டு மக்கள்  வெகுண்டெழுந்தனர்.

மீண்டும் வாலீஸ்வரர் கோயிலில் உதவி ஆணையர் - செயல் அலுவலர் - உள்ளூர் பிரமுகர்கள் - அர்ச்சகர் சிண்டிகேட் உருவாகியுள்ளது.

26-11-2018  அன்று சிண்டிகேட் செயல் அலுவலர் சிவப்பிரகாஷ்  மீது கொடுத்துள்ள புகார்

திரு.சிவப்பிரகாஷ்  மீது காழ்ப்புணர்வு கொண்ட செயல் அலுவலர் சிண்டிகேட் சிவபிரகாஷ்  மீது கோயிலில் அனுமதியின்றி திருநீற்றுப்பச்சை, அரளி போன்ற செடிகளை நட்டதற்காக public nuisance  பிரிவின் கீழ் வழக்கு தொடர புகார் அளித்துள்ளார். அதைக்கேட்ட போலீசே அசந்து போய்விட்டனர். 🤩🎃🤪

குழந்தை வேலு குருக்களை  மாற்ற செயல் அலுவலர் சிண்டிகேட் சில உள்ளூர் பிரமுகர்களிடம் தனது ஓட்டுநர் மூலமாக கையூட்டு பெற்ற  காட்சி.

பெருமானார் இந்த திருவிளையாடல்களை ஏன் நடத்துகிறார் என்று புரியவில்லை. எனினும், இறைவனின் மீது பாரத்தை போட்டு மக்கள்  நல்லகாலம் வேண்டிவருகின்றனர்.

இந்து போன்ற பல வகையான சிண்டிகேட்கள் கோயிகளில் கோயில் பூஜை நிர்வாகத்தில் இருந்துகொண்டு மக்களை சுரண்டி வருகின்றனர்.

Losing the past in search of a future

S. Prabhu

November 22, 2018 15:11 IST

Updated: November 22, 2018 15:11 IST

  Meagre income has forced the next generation to move away from service as priests in several temples

The two decades — 1960s-80s —were the most difficult period for priests and service personnel in temples across Tamil Nadu. The changing political climate in the State and the gaining dominance of the HR and CE Department severely impacted the archaka community.

Initially, driven by the land ceiling act, the inhabitants began leaving their ancestral homes in search of jobs. Later, the introduction of hundials took away an important component of their income — ‘Thattu Kaasu’as devotees used hundis to deposit their contributions. As income came down, the priests began selling their hereditary lands. They, however, continued the service that their forefathers had performed for centuries. But the next generation was not prepared to do the sacrifice. They opted for professional courses such as engineering and IT, instead of learning the Prabandham and Thevaram verses.
Here, we catch up with some of the seniors, whose offspring moved away from a calling pursued by their ancestors for better income and lifestyle.

Dearth of funds

For 42 years, R. Ramakrishna Bhattar at the Kalamegha Perumal Divya Desam in Thiru Mogur has been performing the daily aradhana.

When he joined the temple service there was hardly any income as the annual Brahmotsavam did not gather enough crowd and the Veda Parayanam and Prabhandham Ghosti had also become a thing of the past. Despite various difficulties, Ramakrishna Bhattar, now past 60, continues his services to the Lord. However, his two sons, who have seen their father struggle to earn even a meagre amount after standing for hours, have decided to turn their back on tradition and have taken up jobs in the IT sector.
Similar situation prevails at Thiru Kannapuram.
Koora Kulothama Dasa (81), a descendant of one of the 74 disciples of Ramanuja and a sthalathar, serves at the Sowriraja Perumal temple in Thiru Kannapuram divyadesam (praised as a vibrant place by Thirumangai Azhwar in his hymns). Even the pension dues have not been registered here. He says that during his childhood all the four Mada Vilagams were resounding with the chants of Divya Prabhandham and the sacred Vedas.
“Things changed during the second half of the last century. In the new political climate, proceeds from the 30 Veli of leased out temple lands came down significantly, altering with it the essence of temple tradition. The decline in a huge source of income for the temple led to a negative impact on the entire community at Thiru Kannapuram and mass exodus happened,” says Kulothama dasa. Today there are less than 10 Brahmin families in Thiru Kannapuram
Having joined the temple as an adyapaka in 1955 for a salary of Rs.12, Kulothama Dasa retired 40 years later with a measly salary. That his pension dues have not been registered in the past two decades and there is no response from the HR & CE department add to his woes. He points out that araiyars were popular at the divyakshetram. Their house still exists but their descendants have stayed away from the traditional art. Once a year, in Maasi, the Araiyar from Srivilliputhur will come to the temple to perform the Araiyar Sevai, as a reminder of its historical past.
Sowri Raja Bhattar, considered an expert in agamas and in conducting Samprokshanams, who took over as priest at Thiru Kannapuram at the age of 18, in 1968, also has a similar account to give. The salary of a few hundred rupees was simply not enough to run the family. With the result, his elder son chose better options.
At Srivilliputhur
Bala Mukundan Araiyar (64), one of the few remaining Araiyars in Divya Desams, began presenting Araiyar Sevai at Srivilliputhur over 50 years ago , without any remuneration from the temple. The only time that he received money was from devotees during the Margazhi Adyayana Utsavam. The Araiyars of Srivilliputhur have daily kainkaryam at the temple through the year. However, for half a century, there has hardly been any financial support, including from the Government, to help the families that are continuing this service.

As the future in temple services was found to be bleak, his son too decided to choose other options. The Araiyar educated the son after taking a loan and the latter is serving a bank. But he performs Araiyar Sevai on special occasions.
At Thiruvanaikaval
The situation is no different at Thiruvanaikaval, the Thevaram sthalam, where S.T. Subramaniam Pandithar (66) has been performing aradhana for Lord Jambukeswarar and Ambal Akhilandeswari since early 1980. His grandfather and father were involved in the temple services for over eight decades.
He says that in the centuries gone by, the traditional convention was that any payment from the Kodi Maram to Moolasthanam belonged to the archakas. Again hundis took away almost all of the income.
Often even ‘Thattu Kasu’ is not spared. In the recent decades, the quality of the neivedhyam has come down drastically. So also the quantity of daily prasadam to the archakas, which is less than one fourth of what they used to receive half a century ago. The monetary setback not only affected the lifestyle of the archakas it made the future of their wards, especially sons a question mark. Only married Brahmin men could become priests but with their meagre income it was impossible to find brides.
STS’ son learnt Suktas, essential for temple work, but was disheartened by the poor economic situation and decided to pursue a career in IT.
The current position in the majority of historical temples is that one priest is managing multiple shrines, taking care of the madapalli (kitchen) and serving long hours. Everyone is hopeful that one day the priests and the traditional service personnel will come back to the temple.

 

https://www.thehindu.com/society/history-and-culture/in-search-of-future/article25565340.ece

Tamil Nadu government nod must for renovating ancient temples, rules Madras high court

TNN | Nov 18, 2018, 08.30 AM IST

CHENNAI: Declining to set aside a notification issued by the state government mandating approval from state level heritage screening committee to carry out renovations in temples, the Madras high court has made it clear that only the committee can decide whether a temple is of heritage value or not.
“It is very clear that temples not more than 100 years old will not fall under the purview of notification. But the issue as to whether the temple is ancient, or is of heritage value or not, has to be decided only by the committee and not by anyone else. Only the committee will examine the archaeological and architectural value/ ancientness of the temple and arrive at a conclusion, as to whether permission is required or not,” a division bench of Justice S Manikumar and Justice Subramonium Prasad said.

The bench made the observation while disposing of a plea moved by Trichy-based Sendalankara Jeer Trust to quash a notification dated February 14, 2017, in so far as its application to non-heritage and non-ancient temples under the administrative control of the HR&CE department.

According to the petitioner, it prohibits all renovation and repair work in temples in Tamil Nadu without obtaining prior approval from the government. “Though the notification is only for ancient and heritage temples, it actually states that no repair or renovation should be carried out in any temple without obtaining prior approval of the heritage committee. But temples which are not ancient, and heritage should not require the approval of the heritage committee,” he contended.

Source: https://timesofindia.indiatimes.com/city/trichy/govt-nod-must-for-renovating-ancient-temples-rules-hc/articleshowprint/66673795.cms

Elephant’ Rajendran seeks idol wing IG’s extension

Read more at:
http://timesofindia.indiatimes.com/articleshow/66572452.cms?utm_source=contentofinterest&utm_medium=text&utm_campaign=cppst

Read more at:
http://timesofindia.indiatimes.com/articleshow/66572452.cms?utm_source=contentofinterest&utm_medium=text&utm_campaign=cppst

Read more at:
http://timesofindia.indiatimes.com/articleshow/66572452.cms?utm_source=contentofinterest&utm_medium=text&utm_campaign=cppst

Six temples to go green

  V.S. Palaniappan

Coimbatore , November 11, 2018 07:42 IST

Updated: November 11, 2018 07:42 IST

Perur Patteeswarar udanamar Pachainayaki Amman temple one of the six temples to be taken up under the Green and Clean Temple initiative.   | Photo Credit: Siva Saravanan

The preliminary works have began for the phase I of clean temples initiative in Coimbatore

In order to promote cleanliness in temples, the Hindu Religious and Charitable Endowments (HR & CE) Department has joined hands with the Chennai-based Exnora International, a non-governmental environmental organisation, to clean six major temples in the region.

A decision to this effect was taken at a meeting held recently in Chennai. Under this initiative, the temples will segregate and collect the waste generated every day and dispose them off scientifically.

When contacted, Joint Commissioner of Hindu Religious and Charitable Endowments, Coimbatore, K. Rajamanickam told The Hindu that the preliminary works have begun for the phase I of the clean and green temples initiative. Now, the required data is being collected.

The data being collected includes, the quantum of waste generated by each temple, the nature of waste and seasons during which the public foot fall and waste generation is high. The data would enable to design projects at each temple level for handling waste.

There is no additional financial implication or manpower requirement on the part of HR&CE and the technical expertise, guidance and day-to-day operation would be monitored with the help of Exnora, Mr. Rajamanickam said.

The waste, both solid and liquid, will be classified into recyclable, compostable waste and hazardous waste besides segregating them into bio degradable and bio-non degradable.

The re-cyclable waste will be dispatched to agencies concerned and compostable waste will be turned into manure. These two are likely to bring in some marginal revenue.

The objective is to make the temples self-reliant in waste management rather than looking up to manpower and fund starved semi urban and rural local bodies, the HR&CE sources also pointed out.

To begin with the project would be kick started at the Marudhamalai Subramaniaswamy Temple, Perur Patteeswarar udanamar Pachainayaki Amman temple, Eachanari Vinayakar, Masaniamman temple at Anamalai near Pollachi, Vana Badrakaliamman temple near Mettuppalayam and Bannari Mariamman temple near Sathyamangalam.

Then, going by the experience gained in these temples, the same would be extended to all other temples in a phased as well as need based manner, the official said.

https://www.thehindu.com/news/cities/Coimbatore/six-temples-to-go-green/article25467143.ece

 

Pithapuram: The divine abode - Puruhootika Devi temple

By Aruna Ravikumar | THE HANS INDIA |   Nov 11,2018 , 12:55 AM IST

Puruhootika Devi temple

It is not just scenes from the epics and Puranas etched on stone and the architectural splendour that holds your attention. The splash of colour embellishing different sculptures within and outside the temple complex stand out in stark contrast to the light-coloured walls and the gopuram or the main entrance.

Birds delicately perched on the branches of the sacred Audambara tree add to the allure as does the pushkarini (pond) at the entrance. The huge temple complex of ‘‘Kukkuteshwara Swamy” in Pithapuram in the East Godavari district of Andhra Pradesh said to be one of the oldest and most sacred pilgrimage centres in India has a distinctly different feel to it. It beckons not just the devout but those interested in history, folklore and architecture.

With the history of the region dating back to the 5th century, architecture is said to be influenced by the style of the Vishnukundin and Chalukya dynasties. Referred to as “Pithikapuram” in the Puranas it is one of the Ashta dasha (18) Shakti peethas or places where body parts of Goddess Sati Devi fell. Driving down from Kakinada, on the wide well-maintained road with the sparse morning traffic, we found ourselves inside the temple well ahead of the half an hour travel time mentioned by the locals. The temple referred to as “Dakshina Gaya” or “Pada Gaya” is of three-fold importance as a Shiva Kshetra, a Shakti peetham and the birthplace of Sripada Vallabha one of the first incarnations of Lord Dattatreya.

As soon as we enter the temple, we see the mandapam housing the huge horizontal statue of Gayasura, a powerful and pious asura on whose body Brahma, Vishnu and Maheshwara are performing a yagna. His body was said to be so huge that his head rested in Bihar, body in Orissa and feet touched Pithapuram. Legend has it that Gayasura, who had become all-powerful had usurped Indra’s position as the King of the God’s and the trinity approached Gayasura disguised as Brahmins in response to Indra’s penance.

They asked Gayasura for a place to perform the Yagna upon which Gayasura offered his body as a venue. The Gods agreed on the condition that they would slay him if he got up before the completion of the yagna. Gayasura was tricked into believing that the yagna was completed on the 7th day when he heard a rooster crow at “midnight” and was slain.

This is where Gayasuras feet fell and is known as “Pada Gaya”, where visiting devotees are said to gain moksha or liberation. Kukkuteswara Swamy, a form of Lord Shiva is the presiding deity, who reveals himself in the form a swayambhu (self-originating) marble lingam of two-feet height, resembling a “kukkutam” (rooster). Facing Kukkteshwara Swamy is a huge “Eka Sila Nandi” (bull) carved out of a single stone.

To the Northeast corner of the temple is the black stone idol of Goddess “Puruhootika Devi” with the temple walls carved with the 18 incarnations of the goddess. The idols of “Hoonkarini Devi” and “Raja Rajeshwari’’ are among the several smaller shrines to various gods and goddesses that are nestled inside. Behind these shrines is the “Sripada Vallabha” kshetra, the incarnation of Dattatreya and the Audamabar tree where devotees pray with fervour for fulfilling their wishes. 

Source: https://www.thehansindia.com/posts/index/Sunday-Hans/2018-11-11/Pithapuram-The-divine-abode/440116

10,000 Major Artworks, Stolen From India Every Decade, Claims Expert

Written By Press Trust Of India | Mumbai | Published: November 11, 2018 15:39 IST
Hack:

    An estimated 1,000 pieces of ancient artworks are stolen from Indian temples every year and shipped to the international market
    Some stolen pieces are replicated without people realising it.
    The US is the biggest market for these stolen pieces, followed by the UK and now it is moving to Australia

An estimated 1,000 pieces of ancient artworks are stolen from Indian temples every year and shipped to the international market, according to Singapore-based Indian-origin shipping executive.

    "We are estimating about close to 10,000 major work of arts leaving India every decade," said S Vijay Kumar, who has been tracking the theft of venerable gods and goddess for 15 years. Some of these are as heavy as 15-16 tonnes.

Kumar has detailed the artwork theft in a book "The Idol Thief", which was launched in Singapore on Saturday.

"We have tracked some of the huge objects 15-16 tonnes sculptures, that have left the country by Ocean containers, declared as brassware and garden furniture," Kumar told PTI.

"Sadly, for a long time it has not been cared for," he said, pointing out that not many people realise the extent of the loot which is a targeted loot on an industry scale. Some stolen pieces are replicated without people realising it.

Industry scale loot means auction houses are sending their top executives to pick and choose art pieces while some are sharing the pictures on social media what can be sourced out of the Indian heritage, he explained. On selecting a specific artwork, the illegal process of acquiring it starts.

Kumar has legally checked and compiled his adventure of tracking looted Indian idols and artworks in the 225-page book of true events.

To escape tracking, routes for container shipment of huge sculptures are changed from Chennai, Mumbai, Kolkata and Hong Kong on to New York and London as well as other international destinations. Smaller pieces are being couriered, he said.

The US is the biggest market for these stolen pieces, followed by the UK and now it is moving to Australia, according to Kumar.

Tracking these stolen pieces is difficult in the border-less European Union where some countries like Germany are putting in tougher laws on protecting antiquity works.

Kumar has an 11-member team of volunteers and supported by some 200 spread across the globe, all working for free.

The chartered accountant from Tamil Nadu opens the book with a story on Subhash Kapoor, who is in Chennai jail for theft of idols from Indian Temples.

    American authorities have recovered stolen Indian art worth USD 100 million from arrested Kapoor's warehouses and galleries and named him "one of the most prolific commodities smugglers in the world".

Kumar said India needs a powerful law to protect its artwork.

Almost all stolen Indian artworks in the international market are without documents. There is no archive on most of the Indian artwork, regrets Kumar who has played a role in the arrest of many idol thieves and smugglers.

Among the prized stolen artwork are pieces from the Chola dynasty which witnessed the building of many elaborately carved stone temples all over Tamil Nadu from 850 CE to 1250 CE.

Giving a comparison, he said Italy was the front-runner in protecting its artwork with tough laws which has helped recover 378,000 pieces 2012 while India has rescued 27 pieces since 2012.

Worldwide thinking is changing with the onus being put on a buyer to prove that the genuine artwork is acquired legally.

Egypt, for one, is recovering stolen artwork by just pointing out the Egyptian origin, putting pressure on a buyer to proof it is a legal acquisition.

‘Free temples from state control and make India truly secular’

Sanjeev Kumar Nayak

    Published : November 10, 2018, 5:38 pm | Updated : November 10, 2018, 5:38 PM


A portion of the roof of 1,000-year-old Lord Vishnu temple at Thirukannapuram in Tamil Nadu painted with Christian angels during renovation.
Government agencies responsible for maintenance and renovation of old temples are stuffing the broken portions with stones, while artisans having expertise in carving traditional designs are dying of hunger.

 Union Home Minister Rajnath Singh had some time back dubbed the term “secular” as the “most misused” word in the country’s political discourse. He also pointed out that due to this rampant misapplication of the word, there have been instances of tension in our society, and hence it must end now. The assertion has not come out of the blue. Such wordplay by a section of the ideological-political spectrum in a bid to show Hinduism in poor light has proved quite damaging to our social fabric. The overbearing view that the majority community should not be allowed to dominate and hence kept under tight leash has led to enacting laws so as to control their endowments while their minority counterparts enjoy all the freedom, sometimes to unreasonable extent.

Supreme Court lawyer J. Sai Deepak says, “The Hindu temples have been usurped upon by the very institution that is duty-bound to protect the freedom of religion—the Indian state.” After the Apex Court struck down the Hindu Religion and Charitable Endowment (HRCE) Act in 1954 terming it as “unconstitutional”, Hindu endowments were brought under state control through the backdoor by enacting the same law albeit at provincial levels.

The main alibi was that it would check misuse and misappropriation of the properties. However, experience in the last half century reveals that it has only given rise to corruption, by none other than the state apparatus itself. There are umpteen numbers of cases wherein the politicos in power and the bureaucrats managing the temple affairs have been accused of massive corruption—the Tirupati episode being the latest glaring instance.

On the other hand, it amounts to “taxing” the Hindus for practising their religion in their own country. “For every hundred rupees a Hindu donates at a temple in Tamil Nadu, Rs 18 land in the coffers of the government. So, in effect, Hindus are paying a Jaziya-type religious tax even after Independence,” says Deepak, who is the legal mentor of the Indic Collective that advocates the right of the Indic way of life to exist and thrive.

Other ill-effects of the laws are also equally detrimental to the secular fabric of the country. They not only violate the fundamental rights of Hindus but also discriminatory in nature. Deepak points out: “Recently, the Devaswom Minister of Kerala took a lead in organising ‘beef festival’ there. Similarly, a top executive of the board that controls the affairs of Tirupati temple is a Christian while 40 other employees working there are non-Hindus.”

“Why are matters of a certain faith being allowed to be managed by those who profess a different faith?” he asks. This infiltration of temple management by non-Hindus facilitates religious conversion too. “The traditional eco-system has broken down. So people specialising in certain roles such as sculptors have suffered financially and thus been made more vulnerable to proselytisation.”

State meddling in the day-to-day business of Hindu temples is also bringing a bad name to the followers of the faith. In recent years, many of the temple practices have been introduced at the behest of the state authorities without taking the consent of the community leaders. Queuing up for darshan against a payment, for example, has actually embarrassed well-meaning Hindus but they only are blamed for it, whereas the decision was taken by the government of the day.

A closer look at the state of Hindu temples that are not popular or famous shows that approximately 85% of them receive a meagre Rs 10,000 annually or even less in contributions from devotees. In other words, temples with a monthly income of less than Rs 1,000 are under state control to “check corruption” and the state appointees have the last word in all matters, from approving budgets for performance of daily rituals there to appointing key functionaries to their administration.

On the other hand, the government agencies responsible for maintenance and renovation of old temples are simply stuffing the broken portions with insipid stones, whereas the artisans having expertise in carving traditional architectural designs are dying of hunger. The best example of it is the Sun Temple at Konark in Odisha which has lost its sheen to so-called preservation work.

Moreover, there are also instances wherein the old Hindu structures have been painted with artwork typical to other faiths. In a recent such incident, the HRCE Department of Tamil Nadu has been accused of painting the ceiling of the 1,000-year-old Lord Vishnu temple at Thirukannapuram with Christian angels. It is alleged that some of the top officials of the department are Christians who have facilitated this.

“By making temples subservient to it, the state has ended up smothering the cultural life of India and thus has alienated the Indians from their own roots,” Deepak says, adding that “in a way, the state in India has paralysed its own majority community”.

Talking about the way out, another Supreme Court lawyer preferring anonymity said, “We are not totally against the laws concerning the Hindu endowments like the Christians. But it should be simple ‘regulation’ as in the case of Waqf properties and not ‘total control’ or ‘takeover’. The state should play the role of an ‘observer’ and ‘auditor’ in case of irregularities, but they must not interfere in the administration or rituals of the temples. That’s exactly what the Comptroller and Auditor General of India (CAG) does as far as government functioning is concerned.”

Ideally speaking, the scope of the state’s power should be strictly restricted to regulation of financial, political or other secular activities of an institution. This will ensure that at no point of time, the state has the power to take over the administration of any Hindu institution, directly or indirectly. This approach strikes a balance between the rights of religious denomination under Article 26 and the power of the state to intervene in secular aspects of administration under Article 25 (2)(a).

Secondly, the role of any HRCE legislation must be minimal and should not have the effect of undermining, diluting, curtailing or encroaching upon religious aspects under the garb of intervening in secular aspects. Clearly, the state’s overarching role in administering Hindu endowments should be done away and replaced with a minimalist framework whose mandate is limited to corrective intervention through regulation in the event of mismanagement.

A model legislation should empower traditional temple management systems to the extent that such systems are not inherently discriminatory on a caste or gender basis. Where the history of the traditional management system of a certain temple is lost or unavailable, the legislation must provide for community representation.

Resources of Hindu endowments and the proceeds from there should not be used for any secular purpose without the consent of the community, and in any event, should not be used to benefit any other community in the form of subsidies like Haj trips. Also, no member of any other community should have a say or role, direct or indirect, in the administration of Hindu institutions.

Lastly, the model legislation should provide for annual and random audit of the accounts of Hindu institutions. This is for the limited purpose of ensuring that there is no mismanagement. A legislation with all these attributes would go a long way in undoing the harm done by decades of state intervention. Severing the state from the temple would also allow the Hindu community to access and use its own resources to protect and further its interests. These resources could be used to tackle the existential threats to Hindu way of life and their civilisational journey.

Concluded

https://www.sundayguardianlive.com/news/free-temples-state-control-make-india-truly-secular

‘Free temples from state control and make India truly secular’

Kerala: 3 lakh devotees, including 539 women, sign up digital crowd management system at Sabarimala Temple

At least three lakh devotees, including 539 women in the age group between 10 to 50 years, registered on the online portal started by Kerala police for implementing Digitised Crowd Management System (DCMS) at Sabarimala Temple. 

PTI photo

Thiruvananthapuram: At least three lakh devotees, including 539 women in the age group between 10 to 50 years, registered on the online portal started by Kerala police for implementing Digitised Crowd Management System (DCMS) at Sabarimala Temple.
Last month, the state police had announced the DCMS initiative in an effort to make devotees visit hassle-free.
Devotees can opt for their preferred date and time to visit the 12th-century shrine, bookings for which can be done through the official website.
Devotees can also fix darshan timings and book bus tickets from Nilakkal to Pamba. The booking will be valid for 48 hours.
Kerala has been on a boil after the September 28 Supreme Court verdict permitting women of all age groups into the Sabarimala temple with right wing and Hindu outfits on a warpath over the state government's decision to go ahead and implement the top court verdict.
The hill shrine had recently witnessed protests by devotees against the attempt by some young women, including journalists, to enter the temple.
The day also saw the Kerala High Court coming down on the recent agitation at Sabarimala.
The court on Thursday turned down a bail plea by a man arrested last month, saying protests against the entry of women to the Sabarimala temple were unacceptable.
"The protests at Sabarimala are not acceptable as it is against the verdict of the Supreme Court," a High Court bench said, rejecting the request for bail by Kochi resident Govind Madhusudhan.
With agency inputs

http://zeenews.india.com/kerala/kerala-3-lakh-devotees-including-539-women-sign-up-digital-crowd-management-system-at-sabarimala-temple-2154111.html

Temples to treat own waste

tnn | Nov 9, 2018, 12.30 AM IST

Coimbatore: The garbage yard behind the Perur Temple may disappear soon, thanks to the ambitious ‘Green Cover Project’ of the Hindu religious and charitable endowments (HR&CE) department.
The department plans to implement the project at 40,000-odd temples across Tamil Nadu. It aims to treat all forms of garbage on the temple premises.

As many 100 HR&CE staff working in temples across Coimbatore, Nilgiris, Tirupur, Namakkal, Erode, Dharmapuri and Salem underwent training at the Sree Ayyappan Seva Sangam here on Thursday on how to identify biodegradable and non-degradable waste and what can be recycled. “The project is the brainchild of HR&CE commissioner TK Ramachandran. We have tied up with Exnora International to find ways to handle temple waste,” project head BR Ashok said.

All temples will be provided with at least two large garbage bins under the project. “We want to start source segregation as the first step. The main wastes generated at temples are flowers, paper sachets, dhonai on which prasadam is served, coconuts, fruits, food waste generated by devotees, waste water from the temple and toilets. We want to create awareness among devotees about disposing biodegradable waste like food, flowers and fruits into the specific bin. Waste water will be treated in treatment plants. Coconuts will be used to make products. Dhonai will be shredded and composted,” Ashok told TOI.

https://timesofindia.indiatimes.com/city/coimbatore/temples-to-treat-own-waste/articleshow/66549617.cms

In the Temples of Tamil Nadu, a Thorn Still Troubles Periyar’s Heart

Non-Brahmin students, including Dalits, trained as priests are stranded but still hopeful.

Students of the training school garland a statue of Periyar. Ranganathan (right) is the coordinator of the Archakas’ Association.

Kavitha Muralidharan

Chennai: G. Balaguru, 32, was performing a puja at a small private temple in the village of Pallipattu, in southern Tamil Nadu, when the news reached him. The Kerala government was appointing 54 non-Brahmins, including Dalits, as temple priests.
For the second time in a year, Balaguru felt his hopes rise that he might someday be appointed as a temple priest by the government of Tamil Nadu. The first time, T. Marichami – a non-Brahmin – was appointed to a temple at Madurai by the state government’s Hindu Religious and Charitable Endowments (HR&CE) Department.
Balaguru’s dream towards the ‘someday’ started over a decade ago. In 2007, he had joined a training school in Tiruchendur to be trained as a priest. Six such schools were set up across the state after the DMK government in 2006 issued an order allowing members of all communities to become temple priests. Balaguru, a Dalit, had always been pious and keenly interested in ‘temple affairs.’
“I used to do accounting in local temples as a volunteer,” he said. “My father had passed away some years ago and my mother used to work for a hundred days a year under MGNREGA. She was actually thrilled at the possibility of her son working in a government temple sometime.”

Students of the temple-priest training institute.

The journey towards the dream was not easy, however, for the 206 students trained in the schools.
“It is mandatory that those who have been trained have to be provided with government jobs,” said V. Ranganathan, state coordinator of Tamil Nadu government-qualified Archakas’s Association. “That has not happened till now.”
Also read: Casteism Front and Centre at Pune Summit to Promote Brahmin Entrepreneurs
The process of training was in itself discriminatory, Ranganathan said. “We need to be trained in two procedures – to perform rituals in the Tamil way and in the Agama way [using Sanskrit slokas and mantras]. It was easy for us to learn the Tamil way of doing things. When it came to Agama way, the Brahmins opposed it tooth and nail, and would threaten anyone who came forward to teach us the Agamas. A 90-year-old man who came forward heeding to our requests was beaten up. In fact, the association of priests had passed a resolution against teaching us.”
Discrimination was evident again when the students were required to do practical sessions with the idols of deities. “With the priests refusing to give us idols, we had to make our own idols for our practical sessions. We have also been assaulted by them.”

Students with a 90-year-old guru who was allegedly assaulted for offering to teach them Agama slokas.

Many of these 200-odd students continue to work in private temples for meagre salaries. Thirty-year-old A. Arun works in a temple at Aathur near Salem. “I did the course in Madurai. I do hope that someday we will land in government jobs; that is why I still continue to work as a priest.” He agrees that the government salaries could still be meagre, but landing a government job is more about dignity. “We do not want to be left out, especially in temples governed by the government which should treat everyone equally. It is our fundamental right.”
But S. Balakumar who works at a temple in Vellore has possibly given up all hopes. “Some of us work as priests, but there are others who have not been able to secure such jobs. They do menial works and have invited ridicule of those around them. It is very frustrating.”
Ironically, the schools stopped functioning after the first batch of students ran into trouble.
When E.V. Ramaswami, widely known as Periyar, announced a struggle in 1970 demanding that all communities should be allowed to work as temple priests, he called the discrimination a thorn in his heart. At the time, the DMK government asked Periyar to not go ahead with the protests and passed a law to the effect. In 1972, however, the law was challenged in the Supreme Court, which ruled against it. When passing the order in 2006, then chief minister M. Karunanidhi famously said that the thorn in the heart of Periyar was finally removed.
Also read: The Trigger Behind the Defacing of the ‘Disputed’ Manu Statue at Rajasthan HC
In 2015, the apex court refused to strike down the order, but said that appointments should be in accordance with the Agama that governs the worship at respective temples. Since then, except for Marichami’s appointment, there has been no progress.
More recently, these students including Marichami met DMK president M.K. Stalin and thanked him for the party’s efforts towards making members of all communities as temple priests.
“The present AIADMK government should take a cue from the Kerala government and appoint all of us as temple priests. It needs to show some strong political will,” says Balaguru. “You claim that Tamil Nadu is a land of Periyar, and that you follow his footsteps. Would it suffice to merely garland his statue on his birth and death anniversaries?”

G. Balaguru, a trainee Dalit priest.

Ranganathan says a social revolution is necessary to bring about the change. “A non-Brahmin can even become an IAS officer in this country, but cannot step into a temple,” he said. “I think this discrimination and untouchability is not just rampant but encouraged in the Hindu religion. It was a movement like Makkal Urimai Paathukaapu Maiyam (Centre for Protection of Public Rights) that stood up for us when we were stranded. No Hindu religious movement did. I personally believe that caste has to be annihilated for a non-Brahmin to cross all hurdles and become a priest. I have hence decided to follow the path of Periyar.”
Others hope that their ‘someday’ will arrive soon.
Kavitha Muralidharan is an independent journalist.

https://thewire.in/caste/tamil-nadu-temples-dalit-priests

 

Supreme-court-karnataka-administration-mahabaleshwara-gokarna-temple-sri-ramchandrapura-mutt

https://barandbench.com/supreme-court-karnataka-administration-mahabaleshwara-gokarna-temple-sri-ramchandrapura-mutt/

Temple management: ‘Government can’t dictate terms to TDB’

The Kerala High Court on Monday orally observed that the state government has no power to interfere in the day-to-day affairs of the Sabarimala temple.

Published: 06th November 2018 10:05 AM  |   Last Updated: 06th November 2018 10:05 AM   |  A+A A-

Sabarimala Lord Ayyappa temple (File | EPS)

By Express News Service

KOCHI: The Kerala High Court on Monday orally observed that the state government has no power to interfere in the day-to-day affairs of the Sabarimala temple. At the same time, the state was justified in looking into the law and order situation at the temple premises. The court also made it clear that the government cannot dictate terms on Travancore Devaswom Board (TDB) with regard to the running of the temple.

The observation came when the counsel for the petitioner pointed out that when the temple opened for Chithira Atta Vishesham on Monday, the police reportedly demanded to hand over the keys of all rooms at the pilgrim centre at Sannidhanam which were managed by the Board.
The court directed the state to file an affidavit on November 12. A Division Bench comprising Justice PR Ramachandra Menon and Justice N Anilkumar issued the order on the petition filed by TR Ramesh of Thiruvananthapuram seeking a directive to TDB not to implement any of the oral or written directives of the CM of Kerala or the Minister for Devaswom with regard to religious matters, entry of pilgrims, and other related matters in the Sabarimala. He also sought to declare any kind of interference by the government in the administration of the Board as illegal.
Citing Kashi Vishwanath temple case verdict by the SC, the counsel for the petitioner said that the administration and governance of the temple is vested with the Board, and not the state government. In the case of management of Sabarimala, there was no provision enabling the government to control the temple.

High Court flays police action
Kochi: The Kerala High Court on Monday criticised the alleged police action which led to the destruction of vehicles including two-wheelers parked at Nilakkal and on the way to Sabarimala. The court observed that it was seen that a group of police personnel apparently in a frenzy were seen damaging vehicles including two-wheelers and autorickshaws. The police didn’t have any license at all to damage the properties. “Are they fit enough to continue in service. Where is the rule of law?” asked the court, after examining the photographs showing the alleged police atrocities at Nilakkal. The court said if this was true, prima facie they were not discharging their duties. The court added there should not be any police excesses or hardships to the pilgrims. The court directed the state police chief to conduct a preliminary inquiry into these incidents and file a report along with a list of police officers who allegedly indulged in vandalism and a decision on the future course of action against them.

http://www.newindianexpress.com/states/kerala/2018/nov/06/temple-management-government-cant-dictate-terms-to-tdb-1894785.html 

Government told to hand over Gokarna temple to Ramachandrapur Mutt

by November 5

The historical temple was administered by trustees for several years. On August 12, 2008 the  BJP government had decided to hand over the management of the temple to the mutt.


Published: 02nd November 2018 07:49 AM  |   Last Updated: 02nd November 2018 07:49 AM   |  A+A A-

The Mahabaleshwara temple in Gokarna of Uttara Kannada district
By Express News Service

KARWAR: The Supreme Court on Thursday passed an order directing the State government to hand over the entire administration of the Mahabaleshwara temple at Gokarna to Ramachandrapur Mutt by November 5, the mutt said on Thursday.

In a release, the mutt said the apex court had on October 3 ordered the government to hand over the temple to it, but the district administration did not follow by the order. “The mutt filed a contempt petition with the court which on Thursday ordered the government to hand over the temple to it (the mutt) by Monday”, it said.

The court directed the handover entire administration of the temple including the management of its movable and immovable assets to the mutt, it said.

The historical temple was administered by trustees for several years. On August 12, 2008 the  BJP government had decided to hand over the management of the temple to the mutt. Quashing the move of the government 10 years later, the Karnataka High Court had ordered a return of the temple to the Endowment Department. Challenging the HC order, the mutt had approached the apex court.
 

Of idols, thieves and the security net with a hole

B. Kolappan
CHENNAI, November 05, 2018 00:19 IST
Updated: November 08, 2018 08:00 IST


A Nataraja idol being subjected to analysis at the Tiruvarur temple.

A Nataraja idol being subjected to analysis at the Tiruvarur temple. 
Even as officials put in place an elaborate system to safeguard the precious idols, temple staff, who are uncared for, remain as vulnerable as ever

At a time when the Idol Wing-CID and the Archaeological Survey of India (ASI) are checking the antiquity of idols that are currently stored at the Icon Centre in Thiyagarajaswamy temple in Tiruvarur, the spotlight has turned on the plight of temple priests and other employees without whose help the exercise would not have been possible.

Somasundara Gurukkal, the priest of Thirukottaram temple, who was sitting outside the icon centre at the Thiyagarajaswamy temple in Thiruvarur on Friday, was one such man. As the bronze idols of his temple were being brought out one by one to be tested for their antiquity, Mr. Somasundara Gurukkal was visibly excited.

“This is Villendhivelan. Lord Muruga is holding a bow and such depiction could be seen in very few temples,” he said.

“Is this from your temple? Are you sure?” Inspector General Pon Manickavel, who heads the Idol Wing-CID, quizzed the priest.

“Yes. We have a Nataraja statue bigger than what is in the sanctum sanctorum of the Chidambaram temple,” Mr. Somasundara Gurukkal said with pride. He was here last year too to take out the idol during a festival. After the festival, the idols were returned to the centre as it was unsafe to keep them at the temple.

When Mr. Manickavel wanted to know who else had accompanied Mr. Somasundara Gurukkal, the guard of the temple, the accountant and the Executive Officer of the temple stepped forward.

“Are you convinced? Are the idols from your temple,” he asked and directed other officials of the Idol Wing to bring along local people too, particularly elders, to identify the idols.

“I have a reason to bring in the elders. At the Idumbeswarar temple near Kumbakonam, for instance, 77-year-old Sriram was shocked when he found the ancient Manickavasagar idol to have been replaced by a lookalike made just a few years ago,” he said.

Similarly, in Pandanallur, 62 idols in the Pasupatheeswarar temple constructed by Chola King Kulotunga-I, have been found to be of recent origin.

“Pandanallur is referred to as Viruthiraja Payankara Vazhanadu. The term speaks for its wealth. How could idols, less than 100 years old, gain entry into such an ancient temple,” wondered noted Archaeologist R. Nagaswamy.
Tapping technology

The verification of idols does not stop with identification by the priests and temple staff. In fact, two people could be seen vigorously cleaning up certain points on an idol before handing it over to the scientists of the Indira Gandhi Centre for Atomic (IGCAR) from Kalpakkam. The IGCAR scientists, drafted to check the metal composition of the idols, in turn pressed their X-ray fluorescence analyser (XFR) on the cleaned spot for a few seconds and, as if by magic, information on various metals that had gone into making the idol flashed on the analyser.

“Copper is the major component. It is followed by tin, lead, zinc and traces of iron and phosphorus. In some cases, brass dominate the combination, which could mean the idols belong to a different period,” noted one of the scientists at work.

The readings of the XFR are immediately recorded, and they will be added to other details relating to the idol separately being collated by experts from the ASI.
Prodded by the court

All this flows from the directives of a Division Bench of the Madras High Court, comprising Justices R. Mahadevan and P.D. Adikesavalu, on a petition filed by Mr. Pon Manickavel.

“I am for three dimensional laser imaging technology since XLR has limited utility. I am also for inscribing details on the image. For instance, the name Suddhamalli mentioned on a Nataraja statue helped determine its place of origin,” said Mr. Manickavel, who is just one month away from his retirement.

Asked what purpose would the current exercise serve, he said it would go a long way in preventing theft and smuggling of the idols out of the country.

While the authorities have won plaudits for their dedication and drive, the priests and other temple staff, including the security personnel, continue to live a life of misery and neglect.

For instance, Mr. Somasundara Gurukkal receives a measly monthly salary of ₹790 apart from paddy measuring six kalam (a local measure, approximately 230 kg a year) after every harvest. The guard receives a monthly salary of ₹900 and the accountant ₹800. They also receive some paddy after harvest.

Left to fight for their survival, how motivated and equipped these temple staff would be to take on the criminal gangs that are said to operate on a global scale is the moot question.